Het zilvervisje (Lepisma saccharina), ook wel suikergast, is een klein insect, behorend tot de orde van de Zygentoma, een orde van primitieve insecten die volgens sommige taxonomen niet echt tot de insecten moet worden gerekend. De naam verwijst naar de zilverachtige glans van de schubben die het lichaam bedekken en misschien ook naar zijn vermogen watervlug weg te glippen. Zilvervisjes worden ongeveer een centimeter lang en worden in Nederland en België vooral gevonden in vochtige hoeken in badkamers of keukenkastjes. In boeken en papieren aangetroffen ‘zilvervisjes’ zijn waarschijnlijk van een verwante soort, het papiervisje. Ze voeden zich met organisch materiaal, waarschijnlijk vooral suikers en wat complexere koolhydraten (stijfsel, zetmeel). Zilvervisjes worden vaak ’s morgens gevonden in badkuipen en gootstenen waar ze ’s nachts in gevallen zijn, aangezien ze zich moeilijk over gladde oppervlakten bewegen.
Verwanten waarmee het zilvervisje kan worden verwisseld zijn het papiervisje dat in drogere omgevingen leeft en vooral papier eet, en het ovenvisje dat bij beduidend hogere temperatuur gedijt en maar zelden meer wordt aangetroffen in woonhuizen.

Uiterlijk

De zilvervis heeft een lang en plat lichaam en wordt tot 12 mm lang. De voorzijde is rond en het lijf eindigt in een punt. De kleur van het insect is glanzend grijs (zilver). De eieren zijn ovaal en zijn ongeveer 0,8 millimeter lang. De kop van het insect loopt breder uit. In het algemeen ziet het lichaam er enigszins als een wortel uit. De sprieten zijn korter dan het lichaam. De insecten zijn kwetsbaar, hebben twee veelledige sprieten aan de voorkant van hun lichaam en hebben twee cerci (= aanhangsels) en een caudaal filament aan de achterkant van hun lichaam.

Hoe moet je zilvervisjes bestrijden?

Zilvervisjes zijn eenvoudig te bestrijden met een spray of te vangen met een zilvervisjesval.

Onderstaand diverse producten: